به عنوان تهدیدی برای پاسخگویی به تقاضای جهانی برای غذا که با رشد مداوم جمعیت ایجاد می شود، روش های مختلفی برای افزایش جوانه زنی بذر و رشد گیاه استفاده می شود. این مطالعه به بررسی اثر آب غنی از هیدروژن (HRW) و آب های مختلف فعال شده با پلاسما (PAW) و ترکیبات آنها از جمله HRW، PAW1، PAW2، HPAW1 و HPAW2 بر روی جوانه زنی بذر عدس می پردازد. راکتورهای تخلیه قوس مختلف تحت فشار اتمسفر در هوا تولید می شوند. طیف‌سنجی انتشار نوری برای شناسایی گونه‌های تشعشعی تشکیل‌شده در ناحیه پلاسما استفاده شد. طیف رامان و خواص فیزیکوشیمیایی آبهای مختلف مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تفاوت معنی داری را در خواص آب های مختلف فعال در مقایسه با آب شاهد نشان داد. در روز سوم پس از تیمار، کسر و طول بذرهای جوانه زده بررسی شد. در طول جوانه زنی، آب تیمار شده به طور معنی داری پارامترهای جوانه زنی مانند درصد جوانه زنی نهایی، میانگین زمان جوانه زنی، شاخص جوانه زنی و ضریب سرعت جوانه زنی را افزایش داد. HPAW2 بالاترین شاخص جوانه زنی (GI) را نشان داد که ترکیبی از درصد و سرعت جوانه زنی است. سیستم‌های پلاسما نیز به طور موثر pH PAW1 و PAW2 را کاهش دادند و کاهش بیشتری در HPAW1 و HPAW1 مشاهده شد. تجزیه و تحلیل سطوح نیتریت و نیترات نشان داد که HPAW2 بالاترین غلظت را داشت که نشان دهنده فرآیندهای واکنش پذیرتر در حضور هیدروژن است. بر اساس نتایج ما، می توان نتیجه گرفت که جوانه زنی بذر عدس را می توان با استفاده از ترکیب PAW و PAW هیدروژنه افزایش داد.
برای دریافت این مقاله می توانید از به سایت Journal of Applied Physics مراجعه فرمایید.
